Buona navigazione con NihilScio!  Pagina facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
Traduci in Latino (beta)
It En Es
Vocaboli trovati
saevire = infierire Verbo attivo INFINITO Presente
(Di seguito i dettagli)
- Coniugazione completa di saevire saevire = saevire: Verbo attivo INFINITO Presente
significato
Presente
saevireinfierire
Coniugazione di: saevio, saevis, saevii, saevitum, saevire
coniugazione: 4 - intransitivo - attiva
(Ita) = incrudelire,    accanirsi,    infierire, inferocire,    intr.,
  
(eng) = be fierce,   

be furious,    rage,    be violent,   

(esp) = enfurecerse,   

estar furioso,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego saevio
tu saevis
ille saevit
nos saevīmus
vos saevītis
illi saeviunt
Io infierisco
Tu infierisci
Egli/Ella/Esso infierisce
Noi infieriamo
Voi infierite
Essi/Esse/Loro infieriscono
INDICATIVO
Imperfetto
ego saeviēbam
tu saeviēbas
ille saeviēbat
nos saeviebāmus
vos saeviebātis
illi saeviēbant
Io infierivo
Tu infierivi
Egli/Ella/Esso infieriva
Noi infierivamo
Voi infierivate
Essi/Esse/Loro infierivano
INDICATIVO
Perfetto
ego saevii
tu saeviisti
ille saeviit
nos saeviīmus
vos saeviistis
illi saeviērunt, saeviere...
Io infierii
Tu infieristi
Egli/Ella/Esso infierì
Noi infierimmo
Voi infieriste
Essi/Esse/Loro infierirono
INDICATIVO
Passato prossimo
ego saevii
tu saeviisti
ille saeviit
nos saeviīmus
vos saeviistis
illi saeviērunt, saeviere...
Io ho infierito
Tu hai infierito
Egli/Ella/Esso ha infierito
Noi abbiamo infierito
Voi avete infierito
Essi/Esse/Loro hanno infierito
INDICATIVO
Trapassato prossimo
ego saeviĕram
tu saeviĕras
ille saeviĕrat
nos saevierāmus
vos saevierātis
illi saeviĕrant
Io avevo infierito
Tu avevi infierito
Egli/Ella/Esso aveva infierito
Noi avevamo infierito
Voi avevate infierito
Essi/Esse/Loro avevano infierito
INDICATIVO
Trapassato remoto
ego saevii
tu saeviisti
ille saeviit
nos saeviīmus
vos saeviistis
illi saeviērunt, saeviere...
Io ebbi infierito
Tu avesti infierito
Egli/Ella/Esso ebbe infierito
Noi avemmo infierito
Voi aveste infierito
Essi/Esse/Loro ebbero infierito
INDICATIVO
Piuccheperfetto
ego saeviĕram
tu saeviĕras
ille saeviĕrat
nos saevierāmus
vos saevierātis
illi saeviĕrant
Io avevo infierito
Tu avevi infierito
Egli/Ella/Esso aveva infierito
Noi avevamo infierito
Voi avevate infierito
Essi/Esse/Loro avevano infierito
INDICATIVO
Futuro semplice
ego saeviam
tu saevies
ille saeviet
nos saeviēmus
vos saeviētis
illi saevient
Io infierirò
Tu infierirai
Egli/Ella/Esso infierirà
Noi infieriremo
Voi infierirete
Essi/Esse/Loro infieriranno
INDICATIVO
Futuro anteriore
ego saeviĕro
tu saeviĕris
ille saeviĕrit
nos saevierĭmus
vos saevierĭtis
illi saeviĕrint
Io avrò infierito
Tu avrai infierito
Egli/Ella/Esso avrà infierito
Noi avremo infierito
Voi avrete infierito
Essi/Esse/Loro avranno infierito
CONGIUNTIVO
Presente
ego saeviam
tu saevias
ille saeviat
nos saeviāmus
vos saeviātis
illi saeviant
Io infierisca
Tu infierisca
Egli/Ella/Esso infierisca
Noi infieriamo
Voi infieriate
Essi/Esse/Loro infieriscano
CONGIUNTIVO
Imperfetto
ego saevirem
tu saevires
ille saeviret
nos saevirēmus
vos saevirĕtis
illi saevirent
Io infierissi
Tu infierissi
Egli/Ella/Esso infierisse
Noi infierissimo
Voi infieriste
Essi/Esse/Loro infierissero
CONGIUNTIVO
Perfetto
ego saeviĕrim
tu saeviĕris
ille saeviĕrit
nos saevierĭmus
vos saevierĭtis
illi saeviĕrint
Io abbia infierito
Tu abbia infierito
Egli/Ella/Esso abbia infierito
Noi abbiamo infierito
Voi abbiate infierito
Essi/Esse/Loro abbiano infierito
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
ego saeviissem
tu saeviisses
ille saeviisset
nos saeviissēmus
vos saeviissētis
illi saeviissent
Io avessi infierito
Tu avessi infierito
Egli/Ella/Esso avesse infierito
Noi avessimo infierito
Voi aveste infierito
Essi/Esse/Loro avessero infierito
CONDIZIONALE
Presente
ego saevirem
tu saevires
ille saeviret
nos saevirēmus
vos saevirĕtis
illi saevirent
Io infierirei
Tu infieriresti
Egli/Ella/Esso infierirebbe
Noi infieriremmo
Voi infierireste
Essi/Esse/Loro infierirebbero
CONDIZIONALE
Passato
ego saeviissem
tu saeviisses
ille saeviisset
nos saeviissēmus
vos saeviissētis
illi saeviissent
Io avrei infierito
Tu avresti infierito
Egli/Ella/Esso avrebbe infierito
Noi avremmo infierito
Voi avreste infierito
Essi/Esse/Loro avrebbero infierito
IMPERATIVO 
Presente
saevi
saevite
Futuro
saevito
saevito
saevitote
saeviunto
infierisci
infierite

infierirai
infierirà
infierirete
infieriranno
INFINITO  
Presente
saevireinfierire
INFINITO  
Perfetto
saeviisseavere infierito
INFINITO  
Futuro
saeviturum esse, saevituram esse, saeviturum esse, saevituros esse, saevituras esse, saevitura esse...essere per
GERUNDIO
saeviendi, saeviendo, saeviendum, saeviendo...di
ad a

da, con..
SUPINO
saevituma/ad
PARTICIPIO significato
Presenteche infierisce
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.saeviens
Gen.saevientis
Dat.saevienti
Acc.saevientem
Voc.saeviens
Abl.saeviente, saevienti...
saevientes
saevientium
saevientibus
saevientes
saevientes
saevientibus
Femminile 
Nom.saeviens
Gen.saevientis
Dat.saevienti
Acc.saevientem
Voc.saeviens
Abl.saeviente, saevienti...
saevientes
saevientium
saevientibus
saevientes
saevientes
saevientibus
Neutro 
Nom.saeviens
Gen.saevientis
Dat.saevienti
Acc.saeviens
Voc.saeviens
Abl.saeviente, saevienti...
saevientia
saevientium
saevientibus
saevientia
saevientia
saevientibus
PARTICIPIO significato
Futuroche infierirà
Maschile 
SingolarePlurale
Nom.saeviturus
Gen.saevituri
Dat.saevituro
Acc.saeviturum
Voc.saeviture
Abl.saevituro
saevituri
saeviturorum
saevituris
saevituros
saevituri
saevituris
Femminile 
Nom.saevitura
Gen.saeviturae
Dat.saeviturae
Acc.saevituram
Voc.saevitura
Abl.saevitura
saeviturae
saeviturarum
saevituris
saevituras
saeviturae
saevituris
Neutro 
Nom.saeviturum
Gen.saevituri
Dat.saevituro
Acc.saeviturum
Voc.saeviturum
Abl.saevituro
saevitura
saeviturorum
saevituris
saevitura
saevitura
saevituris
Coniugazione di: saevitur, saeviebatur, saevitum est, - ,
coniugazione: 4 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = incrudelire,    accanirsi,    infierire, inferocire,    intr.,
  
(eng) = be fierce,   

be furious,    rage,    be violent,   

(esp) = enfurecerse,   

estar furioso,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
saevitur
si infierisce
INDICATIVO
Imperfetto
saeviebatur
si infieriva
INDICATIVO
Perfetto
saevitum est
si infierì
INDICATIVO
Passato prossimo
saevitum est
è infierito
INDICATIVO
Trapassato prossimo
saevitum erat
era infierito
INDICATIVO
Trapassato remoto
saevitum est
fu infierito
INDICATIVO
Piuccheperfetto
saevitum erat
era infierito
INDICATIVO
Futuro semplice
saevietur
si infierirà
INDICATIVO
Futuro anteriore
saevitum erit
sarà infierito
CONGIUNTIVO
Presente
saeviatur
si infierisca
CONGIUNTIVO
Imperfetto
saeviretur
si infierisse
CONGIUNTIVO
Perfetto
saevitum sit
abbia infierito
CONGIUNTIVO
Piuccheperfetto
saevitum esset
fosse infierito
CONDIZIONALE
Presente
saeviretur
si infierirebbe
CONDIZIONALE
Passato
saevitum esset
avrebbe infierito
Continua la ricerca sul web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021